Pieczone skrzydła z indyka + informacje na temat mięsa indyczego
Skrzydła z indyka przygotowane w stylu azjatyckim - w marynacie na bazie sosu sojowego i oleju, z dodatkiem soku z cytryny, miodu, czosnku oraz przypraw: imbiru, papryki słodkiej i chili. Pieczone w piekarniku, początkowo w rękawie do pieczenia, a następnie w odkrytym naczyniu żaroodpornym i obsypane sezamem. Tak przygotowane skrzydła są soczyste w środku i mają chrupiącą skórkę. Dzięki marynacie posiadają też oryginalny aromat oraz smak, będący połączeniem ostrego, kwaśnego i słodkiego.
Skrzydła z indyka są raczej sporych rozmiarów, bo jedna sztuka może ważyć ponad 500 g, dlatego ich pieczenie wymaga trochę czas. Pieczone skrzydła z indyka nie należą też do popularnych dań w naszej kuchni, a szkoda, bo są nietłuste i delikatne w smaku.
Poza skrzydłami warto również sięgnąć po inne części indyka, jak np. pierś, polędwiczka czy udziec, gdyż każda z nich smakuje inaczej i daje możliwość sporządzenia dużej ilości potraw, w przeróżnych wariantach smakowych.
Indyk - walory odżywcze
Mięso z indyka to mięso drobiowe, które może pochwalić się wysoką zawartością białka, które przyczynia się do wzrostu masy mięśniowej i pomaga w utrzymaniu zdrowych kości. Indyk zawiera również cenne witaminy i minerały:
* B12 - pomaga w prawidłowej produkcji czerwonych krwinek, a także pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego. Przyczynia się do zmniejszenia uczucia zmęczenia i znużenia.
* B3 (występuje w filecie i udzie indyka bez skóry) - przyczynia się do zmniejszenia uczucie zmęczenia i znużenia oraz pomaga zachować zdrową skórę.
Wszystkie wymienione składniki odżywcze występujące w mięsie z indyka poprawiają funkcjonowanie organizmu, wpływają korzystnie na samopoczucie i wygląd, a niektóre z nich np. witamina D i B12 także pomagają w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego.
Poza tym, mięso z indyka ma niską zawartość sodu, a ograniczenie sodu w diecie pomaga w utrzymaniu prawidłowego ciśnienia krwi. Dodatkowo filet oraz udo z indyka (bez skóry) posiadają niską zawartość nasyconych kwasów tłuszczowych, których ograniczanie spożywania przyczynia się do utrzymania prawidłowego poziomu cholesterolu we krwi.
Indyk - walory smakowe
Mięso z indyka, oprócz wartości odżywczych, doceniane jest również za walory smakowe, gdyż jest mięsem wyjątkowym i różnorodnym. Można doszukać się w nim wielu smaków i przygotować z niego zarówno proste potrawy na co dzień, jak i wykwintne na specjalne okazje.
Doskonale komponuje się z różnymi smakami - słodkimi, łagodnymi, pikantnymi czy ziołowymi.
Jest ono dość proste w przygotowaniu, choć wymagające, gdyż zbyt długa obróbka termiczna może doprowadzić do przesuszenia mięsa, przez co będzie twarde i pozbawione smaku.
Można go smażyć, dusić, gotować i piec.
Pierś z indyka - jasne i chude mięso, które charakteryzuje się kruchością oraz delikatnością. Nie wymaga też długiej obróbki termicznej. Nadaje się zarówno do smażenia, jak i pieczenia. Jednak należy uważać, gdyż łatwo ją przesuszyć.
Polędwiczki z indyka - najszlachetniejsza część indyka, białe i kruche mięso. Świetnie nadają się do smażenia lub duszenia.
Udziec z indyka - ciemne mięso o wyrazistym smaku i mniejszej kruchości niż pierś z indyka. Idealnie nadaje się do pieczenia oraz duszenia, np. do gulaszów.
Skrzydełka z indyka są delikatne w smaku i mają niską zawartość tłuszczu, dlatego świetnie nadają się do przygotowania baz do zup.
Co ważne!
Obróbka termiczna mięsa indyczego nie powoduje obniżenia wartości odżywczej obecnego w nim białka.
Standardy produkcji
Każdy etap produkcji mięsa indyczego jest w pełni przejrzysty, umożliwiający śledzenie całego procesu krok po kroku - od wylęgu do uboju. Unia Europejska kładzie mocny nacisk na bezpieczeństwo i odpowiedzialność producentów na każdym etapie łańcucha żywnościowego w myśl unijnej zasady "od pola do stołu". Rygorystyczne zasady i procedury UE oraz przepisy wewnętrzne państw członkowskich gwarantują ścisłe przestrzeganie standardów produkcji i dobrostanu zwierząt.
Każdy hodowca musi posiadać szeroką wiedzę dotyczącą zasad chowu i musi przestrzegać zasad technologii i higieny, które dotyczą warunków w wychowalniach, stałego dostępu do pasz i wody oraz ogrzewania i wentylacji, by zapewnić odpowiednie warunki środowiskowe dla indyków.
Dodatkowo każda wizyta lekarza weterynarii, wykonywane zabiegi oraz podawane leki czy szczepionki muszą być udokumentowane w "Rejestrze Stada".
Warto podkreślić, że od 2006 roku w UE zakazane jest stosowanie antybiotyków i innych stymulatorów wzrostu w żywieniu drobiu. W żywieniu indyków stosowane są jedynie probiotyki, kwasy tłuszczowe oraz naturalne preparaty ziołowe, które mają na celu wzmocnienie układu immunologicznego oraz zadbanie o prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego ptaków. Zawartość każdej mieszanki paszowej jest dokładnie badana przez specjalistów z inspekcji weterynaryjnej.
Dzięki temu konsumenci otrzymują produkt bezpieczny i wysokiej jakości.
Jednak, aby mięso było dla nas bezpieczne musimy pamiętać o odpowiednim przechowywaniu, zgodnym z zaleceniami producenta oraz o przestrzeganiu terminu przydatności do spożycia.
Historia indyka
Indyk pochodzi z Ameryki Północnej, który początkowo był hodowany w celach rytualnych, a następnie został pożywieniem dla mieszkających tam Indian.
Do Europy sprowadzili go Hiszpanie na początku XVI wieku na rozkaz króla. Rozkazał on, by wszystkie statki wracające z Ameryki przywiozły pięć samców i pięć samiczek indyka.
W Polsce indyki pojawiły się dopiero w XVII wieku, ale najpierw jako ozdoby w parkach zamożnych ludzi, a dopiero później na stołach.
Początkowo było to mięso bardzo luksusowe i wykwintne, spotykane jedynie w domach najbogatszych, a z czasem zaczęło się pojawiać na stołach klasy średniej.
Obecnie mięso z indyka doceniane jest na całym świecie, szczególnie przez osoby dbające o zdrowy styl życia.
Składniki:
Wykonanie:
Marynata:
Czosnek obieramy i przeciskamy przez praskę.
W misce łączymy ze sobą olej z sosem sojowym. Dodajemy sok z cytryny, miód, przeciśnięty czosnek, imbir oraz mieloną paprykę słodką i chili. Mieszamy.
Skrzydła z indyka myjemy, osuszamy, oczyszczamy i gdy są bardzo duże to każde przecinamy na pół.
Następnie umieszczamy w naczyniu żaroodpornym i zalewamy przygotowaną marynatą, tak aby wszystkie części zostały nią oblepione.
Naczynie zakrywamy folią spożywczą i wkładamy do lodówki na całą noc.
Następnego dnia wyciągamy z lodówki i odstawiamy na około godzinę w temperaturze pokojowej.
Wkładamy do naczynia żaroodpornego i pieczemy w piekarniku nagrzanym do 190 stopni przez około 80-90 min. (w zależności od wielkości skrzydeł). Następnie rozcinamy worek i układamy w naczyniu żaroodpornym, w którym się piekły. Obsypujemy je sezamem i wkładamy jeszcze do piekarnika na około 20-30 min., aż równomiernie się zrumienią.
Skrzydła z indyka są raczej sporych rozmiarów, bo jedna sztuka może ważyć ponad 500 g, dlatego ich pieczenie wymaga trochę czas. Pieczone skrzydła z indyka nie należą też do popularnych dań w naszej kuchni, a szkoda, bo są nietłuste i delikatne w smaku.
Poza skrzydłami warto również sięgnąć po inne części indyka, jak np. pierś, polędwiczka czy udziec, gdyż każda z nich smakuje inaczej i daje możliwość sporządzenia dużej ilości potraw, w przeróżnych wariantach smakowych.
MIĘSO Z INDYKA - CO WARTO O NIM WIEDZIEĆ?
Indyk - walory odżywcze
Mięso z indyka to mięso drobiowe, które może pochwalić się wysoką zawartością białka, które przyczynia się do wzrostu masy mięśniowej i pomaga w utrzymaniu zdrowych kości. Indyk zawiera również cenne witaminy i minerały:
- potas - pomaga w utrzymaniu prawidłowego ciśnienia krwi oraz w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego.
- fosfor - przyczynia się do utrzymania prawidłowego metabolizmu energetycznego. Pomaga również w prawidłowym funkcjonowaniu błon komórkowych oraz utrzymaniu zdrowych kości i zębów.
- witamina D - pełni bardzo ważne role w naszym organizmie, m.in: bierze udział w procesie podziału komórek, pomaga w prawidłowym wchłanianiu wapnia i fosforu oraz w utrzymaniu zdrowych kości i zębów. Dodatkowo, witamina D zawarta w mięsie indyczym pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego oraz mięśni.
- witaminy z grupy B:
* B12 - pomaga w prawidłowej produkcji czerwonych krwinek, a także pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego. Przyczynia się do zmniejszenia uczucia zmęczenia i znużenia.
* B3 (występuje w filecie i udzie indyka bez skóry) - przyczynia się do zmniejszenia uczucie zmęczenia i znużenia oraz pomaga zachować zdrową skórę.
Wszystkie wymienione składniki odżywcze występujące w mięsie z indyka poprawiają funkcjonowanie organizmu, wpływają korzystnie na samopoczucie i wygląd, a niektóre z nich np. witamina D i B12 także pomagają w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego.
Poza tym, mięso z indyka ma niską zawartość sodu, a ograniczenie sodu w diecie pomaga w utrzymaniu prawidłowego ciśnienia krwi. Dodatkowo filet oraz udo z indyka (bez skóry) posiadają niską zawartość nasyconych kwasów tłuszczowych, których ograniczanie spożywania przyczynia się do utrzymania prawidłowego poziomu cholesterolu we krwi.
Indyk - walory smakowe
Mięso z indyka, oprócz wartości odżywczych, doceniane jest również za walory smakowe, gdyż jest mięsem wyjątkowym i różnorodnym. Można doszukać się w nim wielu smaków i przygotować z niego zarówno proste potrawy na co dzień, jak i wykwintne na specjalne okazje.
Doskonale komponuje się z różnymi smakami - słodkimi, łagodnymi, pikantnymi czy ziołowymi.
Jest ono dość proste w przygotowaniu, choć wymagające, gdyż zbyt długa obróbka termiczna może doprowadzić do przesuszenia mięsa, przez co będzie twarde i pozbawione smaku.
Można go smażyć, dusić, gotować i piec.
Pierś z indyka - jasne i chude mięso, które charakteryzuje się kruchością oraz delikatnością. Nie wymaga też długiej obróbki termicznej. Nadaje się zarówno do smażenia, jak i pieczenia. Jednak należy uważać, gdyż łatwo ją przesuszyć.
Polędwiczki z indyka - najszlachetniejsza część indyka, białe i kruche mięso. Świetnie nadają się do smażenia lub duszenia.
Udziec z indyka - ciemne mięso o wyrazistym smaku i mniejszej kruchości niż pierś z indyka. Idealnie nadaje się do pieczenia oraz duszenia, np. do gulaszów.
Skrzydełka z indyka są delikatne w smaku i mają niską zawartość tłuszczu, dlatego świetnie nadają się do przygotowania baz do zup.
Co ważne!
Obróbka termiczna mięsa indyczego nie powoduje obniżenia wartości odżywczej obecnego w nim białka.
Standardy produkcji
Każdy etap produkcji mięsa indyczego jest w pełni przejrzysty, umożliwiający śledzenie całego procesu krok po kroku - od wylęgu do uboju. Unia Europejska kładzie mocny nacisk na bezpieczeństwo i odpowiedzialność producentów na każdym etapie łańcucha żywnościowego w myśl unijnej zasady "od pola do stołu". Rygorystyczne zasady i procedury UE oraz przepisy wewnętrzne państw członkowskich gwarantują ścisłe przestrzeganie standardów produkcji i dobrostanu zwierząt.
Każdy hodowca musi posiadać szeroką wiedzę dotyczącą zasad chowu i musi przestrzegać zasad technologii i higieny, które dotyczą warunków w wychowalniach, stałego dostępu do pasz i wody oraz ogrzewania i wentylacji, by zapewnić odpowiednie warunki środowiskowe dla indyków.
Dodatkowo każda wizyta lekarza weterynarii, wykonywane zabiegi oraz podawane leki czy szczepionki muszą być udokumentowane w "Rejestrze Stada".
Warto podkreślić, że od 2006 roku w UE zakazane jest stosowanie antybiotyków i innych stymulatorów wzrostu w żywieniu drobiu. W żywieniu indyków stosowane są jedynie probiotyki, kwasy tłuszczowe oraz naturalne preparaty ziołowe, które mają na celu wzmocnienie układu immunologicznego oraz zadbanie o prawidłowe funkcjonowanie układu pokarmowego ptaków. Zawartość każdej mieszanki paszowej jest dokładnie badana przez specjalistów z inspekcji weterynaryjnej.
Dzięki temu konsumenci otrzymują produkt bezpieczny i wysokiej jakości.
Jednak, aby mięso było dla nas bezpieczne musimy pamiętać o odpowiednim przechowywaniu, zgodnym z zaleceniami producenta oraz o przestrzeganiu terminu przydatności do spożycia.
Historia indyka
Indyk pochodzi z Ameryki Północnej, który początkowo był hodowany w celach rytualnych, a następnie został pożywieniem dla mieszkających tam Indian.
Do Europy sprowadzili go Hiszpanie na początku XVI wieku na rozkaz króla. Rozkazał on, by wszystkie statki wracające z Ameryki przywiozły pięć samców i pięć samiczek indyka.
W Polsce indyki pojawiły się dopiero w XVII wieku, ale najpierw jako ozdoby w parkach zamożnych ludzi, a dopiero później na stołach.
Początkowo było to mięso bardzo luksusowe i wykwintne, spotykane jedynie w domach najbogatszych, a z czasem zaczęło się pojawiać na stołach klasy średniej.
Obecnie mięso z indyka doceniane jest na całym świecie, szczególnie przez osoby dbające o zdrowy styl życia.
Składniki:
- 2-3 skrzydła z indyka
- 1 łyżka sezamu
- pęczek szczypiorku
Marynata:
- 5 łyżek sosu sojowego jasnego
- 2-3 łyżki oleju
- 2-3 łyżki miodu płynnego
- 3 duże ząbki czosnku
- 1 łyżka soku z cytryny
- 1 łyżeczka papryki słodkiej mielonej
- 1/3 łyżeczki papryki chili
- 1/2 łyżeczki imbiru
Wykonanie:
Czosnek obieramy i przeciskamy przez praskę.
W misce łączymy ze sobą olej z sosem sojowym. Dodajemy sok z cytryny, miód, przeciśnięty czosnek, imbir oraz mieloną paprykę słodką i chili. Mieszamy.
Skrzydła z indyka myjemy, osuszamy, oczyszczamy i gdy są bardzo duże to każde przecinamy na pół.
Następnie umieszczamy w naczyniu żaroodpornym i zalewamy przygotowaną marynatą, tak aby wszystkie części zostały nią oblepione.
Naczynie zakrywamy folią spożywczą i wkładamy do lodówki na całą noc.
Następnego dnia wyciągamy z lodówki i odstawiamy na około godzinę w temperaturze pokojowej.
Zamarynowane skrzydła umieszczamy w rękawie do pieczenia. Zawiązujemy dokładnie jeden koniec rękawa i wlewamy pozostałą marynatę w naczyniu żaroodpornym. Zawiązujemy drugi koniec rękawa i wszystko mieszamy, obracając nim, aby dokładnie rozprowadzić marynatę.
Przed podaniem posypujemy posiekanym szczypiorkiem.
Podajemy z frytkami lub pieczonymi ziemniaczkami.
* Artykuł sponsorowany
Yum ! wspaniale te szkydelka wygladaja az mi slinka cieknie :)
OdpowiedzUsuńNaczynie przez cały czas pieczenia powinno być otwarte?
OdpowiedzUsuńNajpierw pieczemy w rękawie, a następnie w otwartym naczyniu by się przyrumieniły
UsuńA soli do tego nie dajemy?
OdpowiedzUsuńSos sojowy jest wystarczająco słony i ja dodatkowo soli już nie dodaję :)
UsuńZaplanowane skrzydełka na niedzielny obiad zamiast tradycyjnego kurczaka,patrząc na przepis będzie mega pyszne
OdpowiedzUsuńŚwietne rady. Nigdy nie piekłam mięsa z indyka, w ogóle jakoś nie miałam okazji piec mięsa, ponieważ mój piekarnik pozostawiał wiele do życzenia. Ostatnio postanowiłam jednak, że wymienię swój piekarnik i uczę się gotować i piec na nowo - również dzięki Twoim przepisom. :)
OdpowiedzUsuń